معنی آسایش جو در فرهنگ فارسی عمید

آسایش طلب، آسایش خواه، آنکه آسایش می خواهد، آنکه دربند تن آسایی است

معنی آسایش جو در لغت نامه دهخدا

آسایش جوی. آنکه آسایش طلبد. آنکه فراغت و کاهلی دوست گیرد

آسایش خواه، آسایش طلب، تن آسان، راحت طلب، عافیت طلب، متضاد: عافیت سوز، مخاطره جو

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ واژه مترادف متضاد

(یِ جو)

چگونگی و صفت آسایش جوی

(خَ تَ دَ / دِ)

آرامش جوی. آنکه طالب آرامش است. آرامش خواه. آرامش طلب

(یِ گَهْ)

آسایش گاه

آنکه آسایش طلبد آنکه فراغت و کاهلی دوست دارد آسایش جو آسایش طلب

کیفیت و حالت آسایش جوی

آرامش جویانکه طالب آرامش است، آرامش طلب